Ο κ. Θανάσης Αχιλαδέλλης, ερασιτέχνης φωτογράφος, «φιλοξενείται» για δεύτερη φορά στο https://greekhumans.com/
Διαβάστε παρακάτω τη νέα συνέντευξη που μας παραχωρεί, απαντώντας στις ερωτήσεις μας για την επίσκεψη του σε αυτά τα νησιά σε συνδυασμό με τη λήψη εικόνων τοπίου.
Η αρχή της συνέντευξης
κ. Αχιλαδέλλη, ευχαριστούμε που για μια ακόμα φορά δεχτήκατε να μας εκφράσετε τις εμπειρίες σας. Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες ότι εκτός από τη φωτογραφία στην προηγούμενη συνέντευξη, την οποία μπορούν να διαβάσουν εδώ: greekhumans.com
αναφερθήκαμε στον συνδυασμό αυτής με τα ταξίδια. Πρόσφατα επισκεφθήκατε τα Νησιά Φερόε. Η πρώτη ερώτηση είναι απλή: γιατί εκεί, γιατί σε αυτό το σημείο της γης;
Χωριό Saksun
Καλησπέρα σας και ευχαριστώ για την φιλοξενία. Εύχομαι τα καλύτερα για εσάς και για όλη την κοινότητα του https://greekhumans.com/
Έχετε και «γενέθλια» μιας που κλείνετε ένα χρόνο παρουσίας στα ιντερνετικά δρώμενα και ομολογώ πως διαβάζουμε κατά καιρούς σπουδαία άρθρα! Συνεχίστε έτσι!
Ναι είναι γεγονός, πριν δύο μήνες περίπου πραγματοποιήθηκε ένα οδοιπορικό, θα το έλεγα, στα Νησιά Φερόε.
Όπως έχω επισημάνει ξανά οι προορισμοί που κρύβω στον πάτο του backpack έχουν κυρίως φωτογραφικό σκοπό και τα Φερόε το προσφέρουν απλόχερα σε όλες τις εκφάνσεις!
Το όνομα των νησιών
Από το όνομα των νησιών, φαίνεται η κτηνοτροφία σε αυτή τη χώρα να έχει σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Από την τελευταία απογραφή πληθυσμού που πραγματοποιήθηκε γνωρίζουμε ότι, στα Φερόε τα πρόβατα που ζουν εκεί είναι περισσότερα από ό,τι οι άνθρωποι. Μπορεί να τα πετύχεις παντού και στα πιο απίθανα σημεία: τα χωράφια, μέσα στην πόλη ή τους οικισμούς, στους δρόμους, στην ακροθαλασσιά. Χορτάρι για κατανάλωση υπάρχει άφθονο, εξαιτίας φυσικά και του βροχερού κλίματος, και αρκεί για να χορτάσουν όλα.
Η κτηνοτροφία αποτέλεσε κύρια πηγή εισοδήματος για τους ντόπιους κατοίκους από την εποχή που εγκαταστάθηκαν στα νησιά οι Βίκινγκ κάπου τον 9ο αιώνα. To κρέας του φεροέζικου προβάτου μπορεί να το βρει κανείς παντού σε κάθε γωνιά της χώρας οπότε είναι εύκολα προσβάσιμο στο να προσγειωθεί στο πιάτο σας, ενώ η επεξεργασία της προβιάς του, χαρίζει υπέροχα πουλόβερ και κουβέρτες. Φημολογείται άλλωστε, ότι η ίδια η ονομασία «Φερόε» προέρχεται από αρχαία Νορβηγική λέξη που σημαίνει «πρόβατο».
Αυτό που μου έκανε εντύπωση εμένα εξαρχής, ήταν το ότι κάθε θηλυκό πρόβατο είχε υπό την εποπτεία του δύο μικρά. Λέω υπό την εποπτεία του, γιατί δεν είναι απαραίτητο να είναι μάνα τους, απλά οι Φεροέζοι τα μοιράζουν σε ζευγάρια, ώστε να γίνεται ευκολότερη η ανατροφή, αλλά και φυσικά για να τα ελέγχουν αριθμητικά.
Η μετάβαση στα νησιά
Βουνό klakkur στην πόλη klaksvik
Ποιος θα ήταν ο ιδανικότερος τρόπος να φθάσει κανείς σε αυτά τα νησιά, αλλά και ο τρόπος που θα προσέφερε στον ταξιδιώτη τις περισσότερες εμπειρίες;
Εδώ κουράζομαι μόνο που ακούω την ερώτηση! (γέλια)
Αν και στον χάρτη χιλιομετρικά είναι πιο κοντά στην Ελλάδα από ότι το Μπαλί για παράδειγμα, ο χρόνος που θα χρειαστεί κανείς για να πατήσει το πόδι του στο αεροδρόμιο Σόρβαγκουρ του νησιού Βαγκαρ στα Φερόε, ίσως να είναι και ο διπλάσιος από ότι στο Ουμπουντ του Μπαλί!
Αυτό συμβαίνει γιατί φυσικά κατά πρώτον δεν υπάρχει απευθείας σύνδεση από την χώρα μας τούτη την ώρα και εποχή. Δεύτερον γιατί οι εταιρείες που συνεργάζονται με τα νησιά είναι ελάχιστες στην Ευρώπη (Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που από εκεί φθάνουν την ημέρα κατά δεκάδες) και οι μετεπιβιβάσεις στα αεροδρόμια και από μια αεροπορική εταιρεία σε μια άλλη μπορεί να διαρκέσουν μια ολόκληρη ημέρα.
Χρειάστηκε να αλλάξω 3 ευρωπαϊκά κράτη και να μετρήσω στο ρολόι μου περίπου 20 ώρες για να αντικρίσω για πρώτη φορά τα νησιά των προβάτων.
Υπάρχει και ακτοπλοϊκή σύνδεση με λιμάνια του ευρωπαϊκού Βορρά, όπως της Δανίας κυρίως, αλλά και της Ισλανδίας.
Θα ήταν τρομερή εμπειρία πιστεύω να ταξιδέψει κανείς κατά αυτό τον τρόπο εκεί, αλλά θα χρειαστεί μπόλικο χρόνο και υπομονή. Αρκετοί θαρραλέοι αλλά και οικονομικά ευκατάστατοι το έκαναν αυτό και μάλιστα έφεραν το δικό τους τροχόσπιτο η camper van ακτοπλοϊκώς.
Για κάποιον που έχει λίγες μέρες για να απολαύσει έναν προορισμό όπως αυτόν, φυσικά το αεροπλάνο είναι μονόδρομος.
Funningurfjord
Φαγητό των ντόπιων
Σε αυτά τα νησιά οι άνθρωποι ποιο έχουν ως το αγαπημένο τους φαγητό;
Η κατανάλωση ψαριού και οτιδήποτε άλλο μπορεί να βρεθεί στη θάλασσα! Κυριολεκτικά όμως το λέω αυτό και θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ…
Είναι πραγματικότητα πως οι λάτρεις των θαλασσινών θα νιώσουν σαν τα παιδιά στην Disneyland!
Ψάρια παντού, σε κάθε γειτονιά να λιάζονται για χάρη του παστού στα σκοινιά στις αυλές, θαλασσινά στα σούπερ μάρκετς (τα λεγόμενα bonus market που γνωρίσαμε και στην Ισλανδία), στα τοπικά μάρκετ, στα χωριά, στις πόλεις.
Μάλιστα, επισκέφθηκα ένα εστιατόριο που πρόσφερε Φεροεζικο Μπακαλιάρο με κάτι λιγότερο από 100€ το πιάτο.
Όπως μου εξήγησαν, τα περισσότερα restaurant κατέχουν αστέρι Michelin πάνω στην παρασκευή και επεξεργασία των ψαριών και μπορείς να απολαύσεις απίστευτες γεύσεις βάζοντας όμως βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Τα Φερόε ναι είναι πανάκριβη χώρα και θέλει αρκετή προσοχή στην διαχείριση για έναν ταξιδιώτη.
Παραπάνω είπα πως καταναλώνουν κυριολεκτικά τα πάντα από την θάλασσα του Βορείου Ατλαντικού και εδώ θα αναφέρω κάτι που οι περισσότεροι το γνωρίζουν, μάλιστα κάποιοι συμπατριώτες μας μου έστειλαν μήνυμα όσο ήμουν στα νησιά και με ρώταγαν τι κάνω εκεί στους δολοφόνους φαλαινών και γενικά εκφράσεις για τους ντόπιους που δεν λέγονται πόσο μάλιστα να γραφτούν.
Υπάρχει ένα μακάβριο έθιμο, κάθε τέλη του καλοκαιριού να φυλακίζουν με τεχνητά μέσα φαλαινοδέλφινα και να τα σκοτώνουν.
Παλιότερα οι Βίκινγκς το έκαναν για την επιβίωση και την αναζήτηση τροφής.
Στην εποχή μας πραγματοποιείται κυρίως σε κολπίσκους, στο χωριό Tjornuvik και σε άλλα και είναι αποκρουστικό το θέαμα ομολογουμένως.
Κάποιες οργανώσεις και ΜΚΟ προσπαθούν να το αποτρέψουν να συμβεί και πραγματοποιούν ταξίδια την εποχή εκείνη και μπορώ να πω σε κουβέντες που είχα και αλληλεπίδραση με τους ντόπιους, πως κάπως έχει εξαλειφθεί από γενιά σε γενιά. Δεν παύει όμως να συμβαίνει ακόμη.
Για το μυαλό και τα μάτια ενός μεσογειακού τύπου ή κεντροευρωπαίου θεωρείται δολοφονικό και απαγορευτικό. Όμως για τους κατοίκους εκεί είναι έθιμο αντίστοιχο με την σφαγή των προβάτων στο ορθόδοξο Πάσχα, έτσι το σύγκριναν και με αρκετή ευκολία μάλιστα απέναντι μου.
Η ανάμνηση
Funningurfjord
Ενθυμούμενος τα νησιά αυτά, ποιο πράγμα είναι αυτό που θα παραμείνει για πολλά έτη χαραγμένο στη μνήμη σας;
Τα τοπία!
Εάν δεν σου φτιάξουν το κέφι τα νησιά Φερόε, δεν είσαι γνήσιος ταξιδιώτης. Φωτογράφο που δεν θα τον εμπνεύσουν για να δημιουργήσει ορισμένα από τα καλύτερα και δραματικά φωτογραφικά κάδρα, δεν είναι αληθινός φωτογράφος.
Tα δεκαοκτώ ομιχλώδη και βροχερά νησιά του βόρειου Ατλαντικού δεν μοιάζουν με τίποτε άλλο στην Ευρώπη, εκτός πια κι αν τα κύματα σας έχουν φέρει στην Ισλανδία.
Με το που πατήσεις το πόδι σου στο αεροδρόμιο και παραλάβεις το αυτοκίνητο που επιβάλλεται να έχεις νοικιάσει για να απολαύσεις από άκρη σε άκρη αυτή την χώρα, το χαμόγελο θα ζωγραφιστεί στα χείλη σου από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα στην κακοτράχαλη νήσο Βάγκαρ. Ειδικά αν βάλεις πλώρη προς τα βόρεια, αντί να κινηθείς απευθείας για τη λιλιπούτεια πρωτεύουσα Τόρσχαβν.
Μια προσεκτική ματιά στον χάρτη φανερώνει την κοσμογονία που κάποτε συνέβη εδώ. Τα μεγάλα νησιά του συμπλέγματος ήταν ένα, αλλά κατακερματίστηκαν από δυνάμεις τις οποίες δεν χωράει το μυαλό.
Στα ανταριασμένα νερά που βρέχουν την ακτογραμμή κολυμπούν φώκιες και φάλαινες. Μάλιστα ένα μεσημέρι, με την άκρη του ματιού μου και ενώ οδηγούσα στο νησί Kunoy διέκρινα στα αριστερά μου ένα ζευγάρι Φαλαινών. Ήταν τόσο μεγάλη η απογοήτευση που λόγω της κίνησης εκείνη την στιγμή δεν κατάφερα να σταματήσω στην άκρη και να απαθανατίσω αυτή την σπάνια στιγμή που εξελίχθηκε μπροστά μου, ή για να είμαι ακριβής δίπλα μου.
τα Φερόε είναι παράδεισος του road trip. Oι αποστάσεις είναι μικρές, οπότε μπορεί κάποιος να ταξιδέψει διαγώνια από το Τόρσχαβν έως τη βορειοανατολική άκρη του νησιού Βιντόι (μέχρι εκεί που πάει ο δρόμος δηλαδή) σε ένα σκάρτο δίωρο. Σίγουρα ένα 5ημερο αρκεί, ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο, που η μέρα διαρκεί περισσότερο και έχει αρκετές ώρες φως ώστε να γεμίσεις 2-3 κάρτες με βίντεο και φωτογραφίες στην κάμερα σου.
Καταρράκτης fossa στο βάθος
Highlights σε κάθε διαδρομή τα περίφημα πολύχρωμα σπιτάκια των χωριών
Tjornuvik
, άκρως κουκλίστικα βγαλμένα από παραμύθια και φυσικά τα δραματικά επιβλητικά Φιόρδ που θα χαζεύεις και θα καθρεφτίζονται στα μάτια σου.
Χωριό Gjogv
Χωριό Kunoy
Το τοπίο
Καθώς στην προηγούμενη συνέντευξη κουβεντιάσαμε για τη φωτογραφία, ποιο ήταν κατ’ εσάς το σπουδαιότερο τοπίο που απαθανατίσατε;
Δεν μπορείς να αναφέρεις με σιγουριά ένα η ακόμη και πέντε σημεία στην χώρα που θα πεις «Ουάου, τι ζω τώρα»
Πανέμορφοι οικισμοί, καταρράκτες, ψηλά φιορδ, άγριες θάλασσες και ιστορικά μνημεία των Βίκινγκ, φαράγγια, ειδικότερα στο χωριό Gjogv που θεωρείται από τα πιο πολυφωτογραφημένα χωριά των Φερόε, ομιχλώδες τοπία με εναλλαγές χρωμάτων στον ορίζοντα κτλ.
Αν πρέπει όμως να διαλέξω ένα-και θα το κάνω -σημείο της χώρας που εκεί «οργίασε» η μηχανή μου και νομίζω έφαγα και μισή μέρα στην περιοχή, είναι η λίμνη sorvagsvatn και οι επιβλητικοί κατακόρυφοι βράχοι traelanipa.
Λίμνη sorvagsvatn και βράχοι traelanipa
Βρίσκεται Νοτιοδυτικά στο νησί Βαγκάρ και θα χρειαστεί κανείς να παρκάρει το αυτοκίνητό του και να ακολουθήσει μια πεζοπορία κάπου στο δίωρο.
Όταν φτάσεις στο σημείο, περπατάς έναν λοφίσκο και στο τέρμα του γκρεμού γυρνώντας πίσω θα αντικρίσεις ένα θέαμα που κόβει την ανάσα.
Επιβλητικοί κατακόρυφοι βράχοι 150 μέτρων ύψους να θαλασσοδέρνονται από τον Ατλαντικό, από κάτω τους να έχει δημιουργηθεί σήραγγα ή σπηλιά, ας το πούμε καλύτερα, από την ορμή των κυμάτων και πάνω από τους βράχους να εμφανίζεται η λίμνη ήρεμη και καταγάλανη λόγω και της στασιμότητας του θαλασσινό νερού που μεταφέρει ο δυνατός άνεμος.
Στήνοντας πρώτη φορά το τρίποδο και την μηχανή, θαρρείς ότι πρόκειται για δύο επίπεδα μεταξύ θάλασσας και λίμνης
Είναι τέτοια η καμπύλη από την αρχή της πεζοπορίας μέχρι το τέρμα του γκρεμού που μοιάζει η θάλασσα να περνάει κάτω από την λιμνοθάλασσα.
Πρόκειται για οφθαλμαπάτη αλλά θα ξαναπώ και ας γίνω κουραστικός (γέλια) ότι είναι ότι πιο μαγικό και εντυπωσιακό έχουν δει τα μάτια μου έως τώρα μαζί με το ηφαίστειο της Ισλανδίας!
Η επίσκεψη στα νησιά
Γιατί επιλέξατε την επίσκεψη στα νησιά αυτά και όχι σε μια κοσμοπολίτικη δυτική πρωτεύουσα, όπου κι εκεί θα μπορούσατε να τραβήξετε φωτογραφίες με τα πιο γνωστά αξιοθέατα παγκοσμίως;
Είναι αλήθεια ότι δεν με εξιτάρουν τα λαμπερά φώτα μιας μεγαλούπολης, δεν είναι αυτοσκοπός μου το lifestyle και η χλιδή.
Γεννήθηκα σε νησί που η φύση μου χτύπαγε την πόρτα κάθε πρωί, τα αρώματα του καιρού κάθε εποχής, τα ζώα, οι κλειστές κοινωνίες, οι σωστά δομημένες οικογενειακές σχέσεις, η ζωή στην επαρχία στην τελική.
Ήταν κάτι που λόγω και της καταγωγής μου το ζούσα καθημερινά, έτσι οι περισσότερες εικόνες που είχα αποκτήσει από παιδί είχαν να κάνουν με την φύση!
Έχω ταξιδέψει και σε πολλούς κοσμοπολίτικους προορισμούς αλλά η φωτογραφία δρόμου και αρχιτεκτονικής ναι μεν ήταν στο παλμαρέ μου και έχω δημιουργήσει αρκετά κάδρα από αυτές, αλλά τα φυσικά τοπία νου γαληνεύουν την ψυχή.
Η αλληλεπίδραση με τον φυσικό πλούτο και τα ζώα που μας έχει χαρίσει ο πλανήτης είναι κάτι που θα έπρεπε να το απολαμβάνουμε περισσότερο και κυρίως να τα σεβόμαστε.
Θεωρώ ως ερασιτέχνης φωτογράφος ότι αν κάποιος δεν έχει ταξιδέψει σε χώρες όπως η Ισλανδία, η Νέα Ζηλανδία, η Ιαπωνία, τα Φερόε – δεν έχει ζήσει πραγματικά τι είναι να κλαις σαν παιδί όταν αποτυπώσεις μια επική στιγμή στην μηχανή σου από το φυσικό τοπίο που έχεις μπροστά σου!
Εννοείται πως αυτά είναι γούστα και ο καθένας επιλέγει το ταξίδι που θα πραγματοποιήσει βάσει του μπάτζετ του, του τι θέλει να δει και από τα ερεθίσματα που έχει αποκομίσει από το διαδίκτυο.
Είναι ολοφάνερο πια πως εν μέσω διαδικτύου αρκετά ταξιδιωτικά sites και εταιρείες, ειδικότερα μετά και το οικονομικό στραπάτσο της εποχής του Covid-19 προσφέρουν θελκτικά πακέτα και προορισμούς σε κάποιον, που θέλει να ζήσει και να «αγοράσει» για πάντα στιγμές και αναμνήσεις.
Σας ευχαριστούμε θερμά και ελπίζουμε σε μια επόμενη συνέντευξη!
Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για το βήμα που μου δίνετε ξανά για να μοιραστώ εικόνες και εμπειρίες και σας υπόσχομαι ότι θα τα πούμε και πάλι σύντομα!
Χωριό Saksun
Φωτογραφικό Υλικό:
Θανάσης Αχιλαδέλλης
Για το GreekHumans
Αριστείδης Ρούνης, Ιδρυτής και αρχισυντάκτης του GreekHumans