Αρχική » Οι πυγολαμπίδες που θέλησαν να φτάσουν στο φεγγάρι

Οι πυγολαμπίδες που θέλησαν να φτάσουν στο φεγγάρι

0 comment 293 views

Μια φορά και έναν καιρό

σε ένα δάσος μαγικό

μία κοινότητα από φως

οργανώνει σχέδια για ένα ταξίδι μακρινό…

Στην πρώτη τους συνέλευση δεν θα μπορούσε να λείπει ο καλός τους φίλος Ενθουσιασμός.

Σε μία μεγάλη κουφάλα δέντρου οι πυγολαμπίδες πήραν θέση χαμόγελο στα χείλη είχαν φορέσει.

Η γηραιότερη φωνή πρώτη θα μιλήσει, οφείλεις να την σεβαστείς όταν ο κόδωνας χτυπήσει.

Όποιου η γνώμη του θελήσει να ακουστεί με την σειρά θα ακολουθήσει…

“Την προσοχή σας παρακαλώ η συνέλευση αρχίζει”…

“Σήμερα παρεβρισκόμαστε όλοι εδώ νύμφες φίλοι και γνωστοί, η γνώμη σας να ακουστεί για έναν κοινό σκοπό το όνειρο να δούμε αν βγει αληθινό!

 Στου φεγγαριού την αγκαλιά την πολυαγαπημένη θα χτίσουμε το νέο μας σπιτικό, χωρίς να ξανά χρειαστεί να λαμπιριζούμε εκεί. Εξάλλου δεν μπορεί η απόσταση μεγάλη να φανεί…

Μπροστά στα μάτια μας στέκει και κοιτάζει σιωπηλό κάθε φορά ίσως του λείπει μία παρέα που του μοιάζει.

Γιατί να κουραζόμαστε το φως μας να σκορπάμε;

Τις κρύες νύχτες όλοι μας να βγαίνουμε απ’ τα σπίτια μας να φέγγουμε στο δάσος για να πάμε.

Πόσο καλό θα κάνουμε στα άμοιρα τα ζώα!

Δεν θα τα βλέπουν οι εχθροί θηράματα να τα αρπάζουν και την μέρα να κομπάζουν.

Κι ούτε ένα ευχαριστώ ποτέ να μην μοιράζουν…

Εμάς πρέπει οι άνθρωποι να ανακηρύξουν αρχηγό στο ζωικό βασίλειο και όχι τα λιοντάρια

που όλη μέρα κάθονται

σαν ξακουστά στυλιάρια.”

Η ομιλία του γηραιότερου τελείωσε ακολουθούν οι υπόλοιποι…

Να μην μακρηγορώ πολύ μιας και η απόφαση έχει παρθεί.

Όπως καταλαβαίνετε ταξίδι θα ετοιμαστεί στο ξύπνημα ανατολής.

Χορός, τραγούδι ,μουσική

ακολουθεί, έχει στηθεί

μία φωτεινή γιορτή.

Κοντά όμως από αυτήν για την ακρίβεια στο διπλανό κλαδί

μία φίλη τους παρακολουθεί,

αμίλητη, χαμογελαστή!

Γνωστή για την σοφία της γνώσης η Αρετή.

“Γιατί γελάς καλή μου κουκουβάγια;

Πες μας την γνώμη σου και εσύ”!

“Εμένα το φως δεν θέλησε

Ζωή να γίνει

μες στα σκοτάδια ακροβατώ την γνώση να μοιράσω.

Κι αφού μου την ζητήσατε,

Πώς να σας προσπεράσω;

Ταξίδι δίχως προορισμό διαλέξατε να πάτε, το μάτι πάντα ξεγελά ότι ο νους προσφέρει.

Μίλια ταξίδι μακρινό φτερά δεν πλησιάζουν.

Όσο για τα παράπονα που αφήνετε στο δάσος σκεφτείτε την συνεισφορά που η τάξη σας προσφέρει.

Βοήθεια σημαντική σε σύνολο από ζώα που τρέμει η ψυχούλα τους στου σκοταδιού το χρώμα.

Λαμπρός ο κρίκος σας λοιπόν στην αλυσίδα της ζωής στα έλη και τα δάση γι’ αυτό σκεφτείτε πιο σοφά πριν φτάσετε στην πράξη”.

Έτσι σοφά ο λόγος της έφτασε

στο τέλος, κι αφού όλοι κοιτάχτηκαν άλλαξαν αποφάσεις.

Ο εγωισμός πια δεν μπορεί να αφανίσει την ζωή.

Το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι

αργά τη νύχτα, καλέσανε και φίλους τους μικρά άλλα ζωάκια.

Το τέλος έφτασε λοιπόν σε αυτήν την ιστορία ,σας εύχομαι πάντα το φως να λάμπει με σοφία…

Πηγή εικόνας

https://pixabay.com/

Χρήστος Παναγιωτόπουλος

Πριν Φύγετε