Μπορείς να με λες όπως επιθυμείς.
Κι εγώ θα σε φωνάζω με χίλια δυο ονόματα.
Όχι με το δικό σου το μικρό.
Αλλά στεφάνι.
Στεφάνι ανθοστόλιστο με κρίνα και με ρόδα.
Που το φορώ με χάρη και καμάρι, καθώς διαβαίνω σα βασίλισσα της καρδιάς σου το παλάτι.
Θα σε φωνάζω μπιζουδάκι.
Μπιζουδάκι μικρό και σκαλιστό. Από ασημί καμωμένο. Με το πορτραίτο σου στα έσω του, σα βιβλίο ανοιχτό.
Που το κρατώ από του λαιμού την άκρη, δεμένο με μια χρυσή κλωστή. Σα φυλαχτό, κοντά στο κέντρο της καρδιάς όπου ανήκει.
Θα σε φωνάζω κόσμημα.
Κόσμημα πολύτιμο φτιαγμένο από πλατίνα. Δαχτυλίδι με ένα φουντούκι αστραφτερό στο μέσο. Περασμένο στου παράμεσου το πορσελάνινο κλαδί.
Που το κοιτώ θαμπωμένη από την τόση ομορφιά και λάμψη, θυμίζοντας μου τους όρκους που ανταλλάξαμε μια μέρα με βροχή…
Πηγή εικόνας
https://www.gk-handmade-jewels.gr
Ιωάννα Σταθοπούλου