Η σημερινή πρόταση βιβλίου της σελίδας μας αφορά το βιβλίο με τίτλο «Η ελληνική ιστορική συνέχεια και η υπονόμευσή της – Τα σημεία των κακών μας καιρών» των εκδόσεων Gutenberg, 2020 του Σαράντου Ι. Καργάκου.
«Ο ελληνικός κόσμος είναι ένας απέθαντος κόσμος», έλεγε πολύ εύστοχα ο Σαράντος Ι. Καργάκος. Στον μάταιο -μα συναρπαστικό συνάμα- τούτο ιστορικό χωροχρόνο στον οποίο ζει, δρα και δημιουργεί η ανθρωπότητα, απέθαντος δεν είναι ο αυτο-αθάνατος, αλλά ο αυτο-βούλως και αδιαλείπτως αναζητών τον αναστάσιμο τρόπο ύπαρξης. Ο εκτεθειμένος στο ζωοποιό. Ο συγχρωτισμένος το αείζωο.
Η επιστήμη της εμπειρίας διδάσκει πως εκείνο που ανέκαθεν καθιστούσε τον ελληνικό κόσμο και τρόπο διαχρονικό, μα και πηγή νοηματοδότησης του βίου οικουμενικής μάλιστα απήχησης, ήταν η ανοιχτότητά του στους άλλους, ο ανθρωπισμός του, η ικανότητα ενσωμάτωσης, σύνθεσης και ανταπόδοσης, η κοινή γλώσσα και πίστη, η κοινή συνείδηση κι η ιστορική του συνέχεια, η απόρριψη του απαράδεκτου εθνοφυλετισμού και του φοβικού σωβινισμού κ.α. Από την κατάφαση ή αποστροφή των προαναφερόμενων αναστάσιμων ψηφίδων, λοιπόν, διαμορφώνονται, ανάλογα, τα ζενίθ και τα ναδίρ του ιστορικού μας ψηφιδωτού∙ η απεθαντότητα ως στέρξιμο στο ζωτικό επέκεινα, ως τόλμημα αντάμωσης του άλλου κι απ’ την αντίπερα όχθη, ο εγκλωβισμός στη θανατίλα ως παρεπόμενο της άρνησής του και της περίκλειστης θεώρησης των πραγμάτων.
Το πόνημα του (εκλιπόντα μα όχι απόντα) Σαράντου Ι. Καργάκου, «Η ελληνική ιστορική συνέχεια και η υπονόμευσή της» από τις εκδόσεις Gutenberg, αποθησαυρίζει τους τρόπους εκείνους που ο ελληνικός κόσμος κατέστη απέθαντος δίχως όμως να μεροληπτεί ωραιοποιώντας ή αποκρύπτοντας γεγονότα, αστοχίες και σκοπιμότητες που κλόνισαν ή εξακολουθούν αν κλονίζουν την πορεία ετούτη.
Γι’ αυτό δε διστάζω να το παρομοιάσω και με «εγχειρίδιο αναστάσιμο» που αφενός ήλθε να υπενθυμίσει τον τρόπο πραγμάτωσης της απεθαντότητας, αφετέρου να τονίσει την αξία της (αυτο)κριτικής και θετικής αξιοποίησης των ιστορικών αποτυχιών, ως μέρος ή/και προϋπόθεση της όλης διαδικασίας. Βιβλίο λαχταριστό, λοιπόν, έντονου προβληματισμού και αληθειών∙ αποκατεστημένων και ξεβολευτηκών. Βιβλίο θρεπτικό για τη σκέψη και κόσμημα για τη βιβλιοθήκη. Τα λοιπά στις σελίδες του… Είθε να γίνει μεθεκτό!
Πηγή φωτογραφίας
Γεώργιος Τασούδης