Του Αριστείδη Ρούνη*
Το χαρμόσυνο γεγονός
Δυο βδομάδες περίπου πέρασαν από τον εορτασμό του Πάσχα και της Ανάστασης του Κυρίου Ιησού Χριστού. Ο φετινός εορτασμός διέφερε από τον αντίστοιχο περυσινό. Αρκετοί Έλληνες Χριστιανοί μετέβησαν στις πατρογονικές τους εστίες από τα μεγάλα αστικά κέντρα του κράτους. Αυτές τυχαίνει σε πολλές περιπτώσεις να είναι μικρές πληθυσμιακά κοινότητες στην ελληνική επαρχία. Εκεί συνάντησαν τα αγαπημένα ή συγγενικά τους πρόσωπα. Γιόρτασαν την Ανάσταση και γευμάτισαν, έπειτα από το σούβλισμα του οβελία κατά κύριο λόγο. Ως εδώ, το αφήγημα ηχεί στα ώτα μας θετικό και αισιόδοξο. Το συναίσθημα της χαράς περίσσευε.
Απαισιόδοξα τα μηνύματα
Απεναντίας, τα χωριά άλλαξαν. Ας αναλύσουμε την «επόμενη ημέρα». Επιπλέον, είναι απαραίτητο να λάβουμε υπόψη, να μην αμελήσουμε δηλαδή «την προηγούμενη ημέρα». Με άλλα λόγια, να δούμε τι συμβαίνει στις κοινότητες της χώρας, πριν τη Μεγάλη Βδομάδα, αλλά και μετά το πέρας αυτής. Η κατάσταση είναι επιεικώς απαισιόδοξη. Η εξήγηση είναι πολύπλευρη και το ζήτημα έχει ευρεία διάσταση. Έτσι, μπορούμε να δούμε ποια είναι τα προβλήματα αυτά. Αυτό σημαίνει να συγκεντρώσουμε τις δυσχέρειες αυτές που συνθέτουν το μείζον πρόβλημα της προβληματικής εικόνας των ελληνικών χωριών. Στις επόμενες γραμμές θα παραθέσουμε τα προβλήματα αυτά, τα οποία δεν θα είναι τα μόνα. Βέβαια, επιλέγεται να αναφερθούν ως τα σημαντικότερα και έχουν ως εξής:
Μείωση πληθυσμού Ελλάδας
Πρόδηλο είναι πως τα τελευταία έτη η επαρχία στην χώρα μας έχει υποστεί πληθυσμιακή συρρίκνωση. Ειδικότερα, το ποσοστό του πληθυσμού του ελληνικού κράτους που διαβιεί στην επαρχία, είναι κατά πολύ μικρότερο του αντίστοιχου που εντοπίζεται στα αστικά κέντρα. Πιο αναλυτικά, μπορούμε να αναφέρουμε ότι στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη μόνο, ίσως βρίσκεται περίπου το 65 % του ποσοστού του πληθυσμού της Ελλάδας. Αυτό οφείλεται σε πλειάδα αιτιών. Ας πραγματοποιηθεί λοιπόν μια πρώτη «σκιαγράφηση» του φαινομένου.
Ο διεθνής κίνδυνος
Ξεκινώντας, αξίζει να αναφερθεί ότι, το χρονικό διάστημα που διανύει η ανθρωπότητα, υφίσταται ένας διεθνής κίνδυνος για την ανθρώπινη ασφάλεια. Η απειλή αυτή αφορά και την Ελλάδα. Αναφερόμαστε φυσικά σε επιδημίες ή πανδημίες που εισάγονται στην χώρα από το εξωτερικό και μολύνουν μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Ως συνέπεια αυτού, στις επαρχιακές περιοχές, είναι ιδιαίτερα εμφανής η μείωση του πληθυσμού αναλογικά με τα αστικά κέντρα. Επιπλέον, οι περιοχές αυτές κατοικούνται κυρίως από ηλικιωμένους. Αυτοί ανήκουν στις ομάδες αυξημένης επικινδυνότητας προσβολής τους από ιούς. Απόρροια αυτού είναι η ευκολότερη νόσηση και κατ’ επέκταση η απώλεια ζωής. Βέβαια, αν προστεθούν τα λοιπά προβλήματα υγείας, που ίσως αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της επαρχίας, η κατάσταση κρίνεται δυσχερέστερη και μη αναστρέψιμη. Συμπερασματικά λοιπόν, η μείωση πληθυσμού του κράτους από διεθνείς κινδύνους συμπαρασύρει με πιο αρνητικό πρόσημο τον πληθυσμό της επαρχίας στα χωριά της Ελλάδας.
Φωτογραφία: Ρούνης Αριστείδης
Η λήψη έγινε στο χ. Βέργα Καστοριάς
*Βιογραφικό συντάκτη
https://greekhumans.com/general/