Του Σωτήρη Θεολόγου*
Αρχή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και η Εκκλησία όρισε να θυμόμαστε το μεγάλο γεγονός της Αναστήλωσης των Εικόνων, το οποίο έληξε η περίοδος της Εικονομαχίας.
Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, βλέπουμε την κλήση του Φιλίππου και του Ναθαναήλ από τον Χριστό. Πηγαίνει στη Ναζαρέτ και λέει στον Φίλιππο να τον ακολουθήσει. Κατάλαβε ότι αυτός είναι που μιλούσε ο Μωυσής και οι προφήτες για το πρόσωπό του. Τότε βρίσκει τον Ναθαναήλ και του αναγγέλλει ότι βρήκε αυτόν που θα σώσει τον κόσμο.
Ο Ναθαναήλ, παρόλα αυτά, είχε κάποιους ενδοιασμούς και αμφιβολίες. Ο Φίλιππος του τονίζει: «Ἔρχου καὶ ἴδε». Πηγαίνει κοντά στο Χριστό και ο Ναθαναήλ έκπληκτος ρωτάει τον Χριστό από που τον ξέρει.
«Πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε», αποκρίνεται ο Χριστός. Για να πιστέψει ο Ναθαναήλ ότι πράγματι είναι ο Υιός του Θεού.
Και τελειώνει η διήγηση με τα λόγια του Χριστού προς τον Ναθαναήλ: «Ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψῃ», για να προειδοποίησει ότι θα δουν μεγαλύτερα πράγματα και «τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου».
Ας σταθούμε στην προτροπή του Φιλίππου προς τον Ναθαναήλ. Είχε κάποιες αμφιβολίες για το Χριστό, αν πραγματικά είναι ο Υιός του Θεού ή όχι. Δεν του εξήγησε ο Φίλιππος τίποτα. Παρά μόνο, «Ἔρχου καὶ ἴδε».
Πήγε να δει μόνος του για να πιστέψει πραγματικά.
Πήγε μόνος του για να δει ποιος είναι ο Χριστός που είπαν οι προφήτες και ο Μωυσής.
Εμείς, σήμερα, τι κάνουμε; Προσπαθούμε να μοιάσουμε στη στάση του Φιλίππου;
Περιγράφουμε έναν Χριστό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας ή τον πραγματικό;
Μάλλον περιγράφουμε αυτό που μας βολεύει. Αυτός που εξυπηρετεί τα δικά μας συμφέροντα και τις δικές μας ενέργειες.
Είναι Θεός τιμωρός, εκδικητικός, μόνο για τους χριστιανούς, σχέσεις δούναι και λαβείν και τόσα άλλα.
Καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Και οι άνθρωποι που θέλουν να μπουν και να γίνουν μέλη της Εκκλησίας, ακούγοντας όλα αυτά και βλέποντας την σοβαροφάνεια και την υποκρισία μας, δεν θέλουν να γίνουν χριστιανοί. Χωρίς, όμως, να έχουν γνωρίσει τον πραγματικό Χριστό. Τον Χριστό Αγάπης, Φωτός, Ζωής, Ανάστασης.
Αλλά και σήμερα, εορτάζουμε ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός. Την Αναστήλωση των εικόνων το 843 από την Αυτοκράτειρα Θεοδώρα, τον υιό της Μιχαήλ τον Γ’ και τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μεθόδιο τον Ομολογητή. Ένα γεγονός που συντάραξε την αυτοκρατορία για περίπου έναν αιώνα. Χωρίστηκε η εκκλησία σε εικονολάτρες και σε εικονομάχους, με εμφύλιες διαμάχες και συγκρούσεις. Αυτή την περίοδο, χάνονται και καταστρέφονται σπουδαίες εικόνες και κειμήλια από τις εκκλησίες.
Τελείωσε το 843, όπου η Σύνοδος του 843 αναγνώρισε και επικύρωσε τις αποφάσεις της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, σχετικά με την τιμητική προσκύνηση των εικόνων.
Ο κύριος λόγος της εμφύλιας διαμάχης ήταν η ειδωλολατρία και η προσκύνηση του υλικού της εικόνας και όχι του εικονιζόμενου προσώπου. Για να αποφασίσει η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος «… ἀνατίθεσθαι τὰς σεπτὰς καὶ ἁγίας εἰκόνας ἐν ταῖς ἁγίαις τοῦ Θεοῦ ἐκκλησίαις…καὶ …ταύταις ἀσπασμὸν καὶ τιμητικὴν προσκύνησιν ἀπονέμειν, οὐ μὴν τὴν κατὰ πίστιν ἡμῶν ἀληθινὴν λατρείαν, ἣ πρέπει μόνῃ τῇ θείᾳ φύσει …Ἡ γὰρ τῆς εἰκόνος τιμὴ ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει καὶ ὁ προσκυνῶν τὴν εἰκόνα προσκυνεῖ ἐν αὐτῇ τοῦ ἐγγραφομένου τὴν ὑπόστασιν».
Η κάθε Οικουμενική Σύνοδος, έτσι και η Ζ’, προσπάθησαν να μείνουν πιστές στο ορθόδοξο δόγμα και στις δογματικές διδασκαλίες της Εκκλησίας, αφήνοντας την κάθε αίρεση και την κάθε ανθρώπινη παρέμβαση εκτός διδασκαλίας.
Καλούμαστε και σήμερα να είμαστε πιστοί στη δογματική διδασκαλίας της Εκκλησίας, έτσι όπως ορίστηκε από τους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων και από τους θεοφόρους Πατέρες. Επίσης, η παραίνεση του Φίλιππου προς τον Ναθαναήλ «Ἔρχου καὶ ἴδε» να είναι η στάση μας προς τους ανθρώπους που θέλουν να γνωρίσουν τον πραγματικό Χριστό. Να μπουν μέσα στην Εκκλησία και να τον γνωρίσουν αληθινά.
1η δημοσίευση εδώ
Πηγή εικόνας
https://topneumamisvennite.blogspot.com/
*Βιογραφικό συντάκτη
https://greekhumans.com/o-sotiris-theologou-syntakths-sto-greekhumans/