Αρχική » Συνέντευξη του Γιώργου Λυκοκάπη – Νέος Πρόεδρος στις ΗΠΑ

Συνέντευξη του Γιώργου Λυκοκάπη – Νέος Πρόεδρος στις ΗΠΑ

0 comment 132 views

Σε νέα του συνέντευξη για το https://greekhumans.com/, ο κ. Γιώργος Λυκοκάπης, πολιτικός επιστήμων – δημοσιογράφος και αρθρογράφος του SLpress, κλήθηκε να σχολιάσει ζητήματα που αφορούν στην Πολιτική του νεοεκλεγέντα Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump.

Πρόλογος

Για να γνωρίσετε καλύτερα τον κ. Λυκοκάπη, μπορείτε να δείτε εδώ

https://greekhumans.com/synenteuxi-me-ton-k-giwrgo-lykokaph/

Όπως επισημαίνεται σε προγενέστερη συνέντευξη μας, η ενασχόληση του με την δημοσιογραφία προέκυψε μέσω μίας επαγγελματικής συνεργασίας με τον ενημερωτικό ιστότοπο SLpress, του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού, τον οποίο θα ήθελε να ευχαριστήσει για την εμπιστοσύνη του.

Εκλογή Τραμπ

Νέος Πρόεδρος στις ΗΠΑ ο Τραμπ, ο οποίος έχει ξαναδιατελέσει Πρόεδρος και «Πλανητάρχης». Θα υπερασπιστεί αυτόν τον τίτλο; Υπάρχουν κράτη ειδικά η Κίνα και η Ινδία που έχουν το 1/3 του πληθυσμού του πλανήτη. Μήπως αυτά τα κράτη έχουν και καλή οικονομία, αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις;

Αρχικά να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία και τα καλά σας λόγια. Σε ό,τι αφορά τον Τραμπ, νομίζω ότι ο τελευταίος “πλανητάρχης” ήταν ο υιός Μπους, που όπως θυμόμαστε είχε το μεγαλεπήβολο σχέδιο επιβολής ενός νέου “Αμερικανικού Αιώνα”, το οποίο τελικώς δεν ευδοκίμησε.

Ο Τραμπ, όπως και οι Μπάιντεν-Ομπάμα, υπήρξαν “πλανητάρχες” σε έναν πολυπολικό κόσμο, όπου μία σειρά από περιφερειακές Δυνάμεις, από την Κίνα και την Ινδία, μέχρι τη Ρωσία και το Ιράν, έχουν όλο και πιο διευρυμένο βάρος στην διεθνή σκηνή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το σχήμα BRICS, που εμφανίζεται διατεθειμένο να ανταγωνιστεί μερικώς μέχρι και την κυριαρχία του δολαρίου, ενώ ακόμα και χώρες-παραδοσιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ εξετάζουν την ένταξη τους σε αυτό (βλ. Σαουδική Αραβία).

Η Κίνα, σε οικονομικό-στρατιωτικό-τεχνολογικό επίπεδο, εμφανίζεται ως η μόνη χώρα ικανή να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ, ακόμα και σε τομείς που οι τελευταίες είχαν την πρωτοκαθεδρία, όπως για παράδειγμα την τεχνολογία, ακόμα και την μαζική κουλτούρα (για παράδειγμα θραύση που κάνει στις νέες γενιές η κινεζική εφαρμογή TikTok, που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον του Τραμπ).

Βλέπουμε την τεχνητή νοημοσύνη δε να αποτελεί ένα νέο πεδίο εντεινόμενου ανταγωνισμού των χωρών αυτών, όπως δείχνει και το φιλόδοξο πρόγραμμα “Stargate” που ανακοίνωσε ο Τραμπ με την έναρξη της νέας θητείας του, σε συνεργασία με σύσσωμο το κατεστημένο της Silicon Valley. Μόνη ίσως “παραφωνία” οι επικριτικές δηλώσεις του Elon Musk, τις οποίες ο Τραμπ απέδωσε στην “αντιπάθεια” που έχει για έναν από τους μεγιστάνες που υποστηρίζουν το project!

Όπως μαθαίνουμε, δυο φύλα επιθυμεί ο Τραμπ, άνδρα και γυναίκα. Επίσης, παρατηρούμε συντηρητικές κυβερνήσεις και στην Ευρώπη. Θα θέλαμε το σχόλιο σου για αυτό. Η woke ατζέντα θα τεθεί σε πάγο; Μπορεί ο Τραμπ να καθορίζει την εξέλιξη σε αυτό το ζήτημα σε όλο τον κόσμο;

Αν θα μπορούσαμε να βάλουμε έναν τίτλο στο ερώτημα σας, είναι “απεταξάμην την woke ατζέντα”! Δεν υπάρχει ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την προσαρμογή του ιδρυτή του Facebook στην νέα εποχή, ο οποίος μεταξύ άλλων ανακοίνωσε το τέλος στις πολιτικές “συμπερίληψης” στις επιχειρήσεις του, στο ίδιο μήκος με τα McDonald’s, την Walmart και την Ford. Bεβαίως οι αλλαγές στην Meta έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα, με δεδομένη την παγκόσμια απήχηση των social.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η λεγόμενη woke ατζέντα κατέληξε σε ένα είδος σταυροφορίας, μεσσιανικού τύπου και “ξέφυγε” σε υπερβολές και ακρότητες, δημιουργώντας ένα κλίμα που στην πραγματικότητα αποβαίνει εις βάρος αυτών που θέλει να υπερασπιστεί.

Ο Τραμπ δεν κρύβει τις προθέσεις του: Στόχος του είναι να ενισχυθούν και να έρθουν στην εξουσία των ευρωπαϊκών χωρών κόμματα θεωρούμενα ως Ακροδεξιά (εκτιμώ ότι ο όρος Νέα Δεξιά είναι ο πιο ορθός) όπως το Afd στην Γερμανία, το Reform UK στην Βρετανία κτλ. Κόμματα τα οποία, μεταξύ άλλων αντιτάσσονται στην λεγόμενη woke ατζέντα.

Ακόμα και αν τα παραδοσιακά κόμματα αντέξουν τον “τυφώνα” Τραμπ, θεωρώ πως η εκλογική και πολιτική πίεση από τα κόμματα της Νέας Δεξιάς θα τα υποχρεώσει να πάρουν αποστάσεις από την woke ατζέντα. Δεν υπάρχει ίσως καλύτερο παράδειγμα από την ίδια την χώρα μας, αν δούμε και τις τελευταίες δηλώσεις του πρωθυπουργού.

Διμερείς Σχέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας

Ποια μπορεί να είναι η πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με τη Ρωσία στο πεδίο συγκρούσεων της Ουκρανίας; Οι ΗΠΑ μέσω του ΝΑΤΟ επιθυμούν να μην αφήσουν περιθώρια στην Ρωσία; Ποια θα είναι η σχέση Τραμπ – Πούτιν από εδώ και πέρα;

Νομίζω ότι αποτελεί το μεγάλο ερωτηματικό της νέας θητείας του Τραμπ. Με όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής, είναι φανερό πως ο ίδιος επιδιώκει ένα άνοιγμα προς την Ρωσία. Είναι χαρακτηριστικό πως δήλωσε τελευταία ότι η Ουκρανία δεν έπρεπε να αντισταθεί στην ρωσική εισβολή και πως «ούτε ο Ζελένσκι είναι άγγελος»!

Σε ό,τι αφορά το ΝΑΤΟ, προτεραιότητα του είναι Τα μέλη να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες για να μην “εκμεταλλεύονται τις ΗΠΑ” όπως υποστηρίζει και όχι να αποτελέσει αυτό ένα είδος εμπροσθοφυλακής κατά της Ρωσίας. Θυμίζουμε πως ο Τραμπ σχεδόν έφτασε να δηλώσει πως “θα ενθαρύννει την Ρωσία να επιτεθεί σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ”, αν αυτή δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της στην Συμμαχία!

Ο Τραμπ ομνύει στα ιδεολογικό ρεύμα του απομονωτισμού και του προστατευτισμού και δεν εκτιμά πολυμερείς συμμαχίες και οργανισμούς, αλλά προκρίνει μεμονωμένες συμφωνίες με κράτη που ο ίδιος θεωρεί γεωπολιτικούς “παίκτες”: Εξού και η πρόθεση του να συναντηθεί με τον Πούτιν, χωρίς να λείπουν ταυτόχρονα οι προειδοποιήσεις εκ μέρους του για νέες κυρώσεις, αν δεν βρει ανταπόκριση από την Μόσχα.

Αυτό που θα κρίνει την συνέχεια είναι το πως θα ανταποκριθεί η Ρωσία στην πρόταση Τραμπ για το Ουκρανικό (έχΟΥΝ ακουστεί αρκετά σενάρια για τις αμερικανικές προτάσεις, όπως ορισμένες εδαφικές παραχωρήσεις από το Κίεβο, “πάγωμα” ένταξης στο ΝΑΤΟ κτλ) τις οποίες δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η Μόσχα θα αποδεχτεί, εκτιμώντας ότι ο χρόνος είναι υπέρ της και πως έχει το “πάνω χέρι” στον πόλεμο.

Να σημειωθεί πως και στην πρώτη του θητεία ο Τραμπ επεδίωξε ένα άνοιγμα προς την Μόσχα, στην λογική ότι κύρια προτεραιότητα αποτελεί η ανάσχεση του Πεκίνου, δηλαδή μία αντιστροφή του δόγματος Κίσινγκερ, όπου οι ΗΠΑ είχαν πετύχει να προσεγγίσουν την μαοϊκή Κίνα έναντι της ΕΣΣΔ.

Θεωρώ πως δεν υπάρχουν ασφαλείς εκτιμήσεις στο τι θα δούμε στο Ουκρανικό. Είναι τέτοια η δυναμική των πραγμάτων πως πρέπει να αναμένουμε, καθώς δεν αρκούν οι προθέσεις του Τραμπ, με δεδομένο ότι και στις ΗΠΑ το κατεστημένο που επιθυμεί την ψυχροπολεμική αντιμετώπιση της Ρωσίας παραμένει ισχυρό, όπως βεβαίως και στην ΕΕ.

Ισραήλ – ΗΠΑ

Ποιες οι κινήσεις των ΗΠΑ σε σχέση με τον πόλεμο στην Γάζα; Ποιες μπορεί να είναι οι σχέσεις τους με το Ισραήλ την τρέχουσα περίοδο; Γενικότερα το θέμα των πολέμων σε Γάζα και Ουκρανία θα βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής Τραμπ;

Ακόμα και ο ΓΓ του ΟΗΕ αναγνώρισε τον καθοριστικό ρόλο του Τραμπ στην επίτευξη της πρόσφατης εκεχειρίας στην Γάζα, που βασίζεται στην κατάπαυση του πυρός με την Χαμάς και στην ανταλλαγή των ομήρων με Παλαιστίνιους κρατουμένους. Ο δε ρόλος του απεσταλμένου του Τραμπ, με βάση όσα διαβάσαμε σε διεθνή ΜΜΕ, υπήρξε καθοριστικός γιατί φέρεται να άσκησε σημαντικές πιέσεις στο Ισραήλ να αποδεχτεί την εκεχειρία.

Ο ίδιος ο Τραμπ είχε δηλώσει «ότι θα ξεσπάσει κόλαση αν δεν υπάρξει συνομιλία για τους ομήρους» δήλωση που επανέλαβε σε συνομιλία του με τον Νετανιάχου. Είναι γνωστό πως ο νέος Πρόεδρος δεν ήθελε η ορκομωσία του να επισκιαστεί από τον πόλεμο στην Γάζα. Η ισραηλινή κυβέρνηση υποχρεώθηκε σε συμβιβασμό, με “παράπλευρη” απώλεια τις παραιτήσεις υπερεθνικιστών-ακραίων υπουργών της.

Βεβαίως το ερώτημα είναι τί θα γίνει την επόμενη μέρα, γιατί ο Μπάιντεν, πέραν από την επίτευξη εκεχειρίας, υποστήριζε την λύση δύο κρατών στο Παλαιστινιακό, που θεωρείται πλέον μη βιώσιμη από πολλούς μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Ο ίδιος δε ο Τραμπ και ειδικά αρκετοί στο επιτελείο του, έχουν ακραιφνείς θέσεις υπέρ του Ισραήλ, με ορισμένους να υποστηρίζουν ότι δεν… υφίστανται οι Παλαιστίνιοι ως εθνότητα!

Επιπλέον, μετά την ανατροπή Άσαντ στην Συρία και τα πλήγματα που δέχτηκε η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, δεν αποκλείεται ο Τραμπ να εντείνει την πίεση στο Ιράν, όπως ζητά το Ισραήλ, το οποίο βλέπει ότι υπάρχει μία “χρυσή ευκαιρία” για να ανατραπεί το ισλαμικό καθεστώς.

Σε ό,τι αφορά τους δύο πολέμους, ο Τραμπ είναι πιο περισσότερο ξεκάθαρος στο τί θέλει με το Ουκρανικό και όχι με την Γάζα, όπου ο πόλεμο εντάσσεται και στο ευρύτερο Μεσανατολικό ζήτημα, όπου ο Τραμπ έχει δείξει από την πρώτη του θητεία ότι αγνοεί εντελώς τους Παλαιστινίους, χωρίς αυτό βέβαια να αποτρέψει μία σειρά από αραβικές χώρες να αναγνωρίσουν το Ισραήλ, με τις Συμφωνίες του Αβραάμ (Εμιράτα, Μπαχρέιν, κτλ) όπου η συμβολή Τραμπ υπήρξε καθοριστική σε αυτές.

Επίλογος με τις κινήσεις της Ελλάδας

Σε σχέση με όλα τα παραπάνω γεγονότα, ποια πρέπει να είναι, κατά την άποψη σου, η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας; Τι πιστεύεις για την Ελλάδα όσον αφορά στην ισχυροποίηση της γεωπολιτικής της θέσης; Συμφέρει την Ελλάδα η εκλογή Τραμπ; Όλα αυτά βέβαια σε σχέση και με την Τουρκία.

Μοιραία η εποχή Τραμπ συνιστά μία περίοδο αβεβαιότητας για την ΕΕ και βεβαίως για την χώρα μας. Βεβαίως οι αγαστές ελληνοαμερικανικές σχέσεις αποτελούν μία πάγια σταθερά (και επί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα) όπως και οι σχέσεις με το Ισραήλ, τον κυριότερο σύμμαχο των ΗΠΑ.

Επί προηγούμενης θητείας Τραμπ είχαν πραγματοποιηθεί οι Τριμερείς (Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος, Ελλάδα-Κύπρος Ιορδανία κτλ) που ατόνησαν επί Μπάιντεν (Τριμερής με την Αίγυπτο πραγματοποιήθηκε λίγο μετά τις καταιγιστικές εξελίξεις στην Συρία). Επιπλέον, πολλά στελέχη της κυβέρνησης του, όπως ο ΥΠΕΞ Μάρκο Ρούμπιο έχουν αντιτουρκικές θέσεις.

Βέβαια, καθώς μιλάμε για τον Τραμπ, ο ίδιος έχει δείξει ότι είναι απρόβλεπτος και πως θεωρεί “φίλο” του τον Ερντογάν, ενώ εξήρε και τον ρόλο της Τουρκίας στην Συρία (αν και υπάρχει βεβαίως το “αγκάθι” του Κουρδικού).

Σε μία εποχή ανακατατάξεων η Ελλάδα εμφανίζεται ως πυλώνας σταθερότητας και από την άλλη η Τουρκία εμφανίζεται με ένα αυτοκρατορικού τύπου όραμα νεοοθωμανικής επιβουλής.

Εκτιμώ ότι μία ενδεχόμενη υπονόμευση της ενότητας του ΝΑΤΟ από κάποια απόφαση του Τραμπ ή ένας γενικός εμπορικός πόλεμος με επιβολή δασμών στις εισαγωγές της ΕΕ στις ΗΠΑ, εκ των πραγμάτων οφελεί την Τουρκία στην λογική του “μεγάλη αναταραχή-υπέροχη κατάσταση”, γιατί είναι η Τουρκία που αποτελεί αναθεωρητική δύναμη.

Επιπλέον, ο Τραμπ έχει δείξει πως δεν υπολογίζει παραδοσιακές φιλίες και συμμαχίας, όπως δείχνει η στάση του έναντι της Μεγάλης Βρετανίας. Επομένως, δεν χωρά κανένας εφησυχασμός από ελληνικής πλευράς γιατί είμαστε σε μία εποχή που το μόνο βέβαια είναι ότι δεν υπάρχουν βεβαιότητες.

Σε ευχαριστώ θερμά για την συζήτηση και θα είναι χαρά μας να συζητήσουμε εκ νέου στο μέλλον.

Οι προγενέστερες συζητήσεις μας εδώ

https://greekhumans.com/synenteuxi-me-ton-k-giwrgo-lykokaph/

https://greekhumans.com/synenteyxh-tou-giwrgou-lykokaph-polemos-sth-gaza/

https://greekhumans.com/synenteyxh-tou-giorgou-lykokaph-exvterikh-politikh-tourkias/

Για το GreekHumans

Αριστείδης Ρούνης, Ιδρυτής και αρχισυντάκτης

Πριν Φύγετε