Το μημελησμόνι
Ποίημα της Ρομίνας
Της Ρομίνας (Νικολέττας Ρεπάνη)*
Κουρασμένο απ’ τα βάσανα το κεφάλι
σκύβει,
τα μάτια γεμίζουν δάκρυα
κι όπως ανοίγουν ,
αντικρύζουν στο χώμα
το περήφανο μημελησμόνι
να απλώνεται
και να σηκώνει θαρρετά
τα ματάκια του στο απέραντο!
Πόσο μπλε τριγύρω..
κι εσύ στενοχωριέσαι
για πράγματα μικρά.
Αναθάρρεψε ψυχή μου!
Μια ακόμα μερα εισαι εδω!
Γεύσου, οσμίσου,
αδραξε τις στιγμές,
κράτησε τις πιο ομορφες,
τις δροσοσταλίδες σου
και βαλ τες σε ενα ακόμα
πυθαρι αναμνήσεων .
Σαν λυγιζεις,
απλα άνοιγε τα πυθάρια κι ανέπνεε.
Τόσα κομμάτια ουρανός
είναι κλεισμένα μέσα τους…..
Ρομίνα 02/04/18
Πηγή εικόνας
https://flowerstore.gr/mh-me-lhsmonei
Μπορείτε να δείτε τις Σκέψεις και τα Ποιήματα της Ρομίνας εδώ
https://www.facebook.com/profile.php?id=100063454604305
Διαβάστε κι άλλα ποιήματα στην ιστοσελίδα μας εδώ
https://greekhumans.com/category/small-texts/poems/
* Βιογραφικό συντάκτριας
https://greekhumans.com/h-nhkolaitta-raipanh-sintaktrha-sto-greekhumans/