Του Μάνου Καραβασίλη* Όπως τα χρόνια φεύγουν και μας βρίσκουν μαζί. Αισθάνομαι χαρά και ευγνωμοσύνη στην ζωή. Όπως τα…
Tag:
#Ποιήματα
Της Ρομίνας (Νικολέττας Ρεπάνη)* Έφυγες. Ξέρω πως δε μ’ αγάπησες, ξέρω πως δεν με πόνεσες και δεν με γνώρισες,…
Του Μάνου Καραβασίλη* Βρήκα σήμερα τυχαία, στα παλιά τα πράγματα. Ένα ρούχο δικό σου και έβαλα τα κλάματα. Ήταν…
Του Μάνου Καραβασίλη* Άλυτο κανένα πρόβλημα δεν θα μείνει. Αν εσύ στα χέρια σου, δεν πάρεις την ευθύνη. Η…
Της Ιωάννας Σταθοπούλου Επέλεξα να μείνω εδώ. Δίχως δεύτερες σκέψεις. Ήταν απόφαση καρδιάς. Εδώ. Ξένη σε έναν ξένο τόπο.…
Του Χρήστου Παναγιωτόπουλου Ο κύριος Εγωισμός μοναχός περπατούσε με ένα βλέμμα σκυθρωπό που τον ακολουθούσε. Προτεραιότητα έδινε στον εαυτό…
Του Μάνου Καραβασίλη* Ζήσε, χωρίς απορίες! Τα πράγματα που περιφρονείς έχουν αξίες! Χαμογέλασε δεν κοστίζει τίποτα. Ονειρέψου τα πάντα…
Πριν σε γνωρίσω αγάπη μου μετρούσα τους καημούς μου. Βρεγμένο σπίρτο ήμουνα μέσ’ του βοριά την αγκαλιά την ζέστη…
Της Εύας Αλιβιζάτου* Βιώνουμε τον θυμό, γιατί είμαστε οι γυναίκες. Κλαίμε και δακρύζουμε ως γυναίκες. Υποφέρουμε γιατί είμαστε γυναίκες…
Μπορείς να με λες όπως επιθυμείς. Κι εγώ θα σε φωνάζω με χίλια δυο ονόματα. Όχι με το δικό…