Αν και είναι εξαιρετικά άλογο να συγκρίνουμε δύο ανθρώπους που έζησαν και έδρασαν σε δύο τελείως διαφορετικές ιστορικές περιόδους, θεωρώ ότι θα ήταν τολμηρό να συγκρίνουμε τη στρατιωτική ηγεσία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε μέχρι τα πέρατα της οικουμένης, ο Κολοκοτρώνης έδωσε το αίμα της καρδιάς του για την ελευθερία της πατρίδας του.
Λοιδορήθηκε, φυλακίστηκε αλλά το ιδανικό της ελεύθερης πατρίδας ήταν για εκείνον το ανώτερο ιδανικό. Ο Μέγας Αλέξανδρος υμνήθηκε ως Ισκαντάρ μέχρι τα πέρατα της οικουμένης, υποτάσσοντας στρατούς και χώρες στο πέρασμά του.
Κανείς δε θα μπορούσε να αρνηθεί πως και οι δύο άνδρες ήταν στρατιωτικές ιδιοφυίες, με οργανωτική ικανότητα και ηγετική προσωπικότητα.
Ωστόσο, πάντοτε η καρδιά μου έγερνε περισσότερο στον Κολοκοτρώνη όσες φορές ήθελα να συγκρίνω τα μεγέθη και να έχω μία ξεκάθαρη απόφαση στο ποιος από τους δύο υπήρξε πιο ικανός στρατιώτης και ηγέτης.
Ο Αλέξανδρος προερχόταν από βασιλική οικογένεια, είχε εκείνα τα εφόδια και τις οικογενειακές καταβολές οι οποίες του επέτρεπαν να καλλιεργήσει τις ικανότητές του. Είχε έναν οργανωμένο στρατό και ήταν γόνος ενός ονόματος που ήταν βαρύ σαν ιστορία.
Ένα ακόμα μεγάλο του πλεονέκτημα ήταν η ηλικία. Ο Αλέξανδρος με όλη την ορμή της νεότητας, με τη ζάλη της επιπολαιότητας και την επιθυμία κατάκτησης του κόσμου στα 18 του, διέθετε και τη φυσική αντοχή και το βιολογικό πλεονέκτημα στο να εξελιχθεί σε έναν μεγάλο στρατηλάτη.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης από την άλλη, ήταν ένα φτωχό παιδί, έζησε μέσα στην Κλεφτουριά και σε μία από τις πιο δύσκολες ιστορικά στιγμές της Ελληνικής ιστορίας.
Με ελάχιστα εφόδια, χρήματα, μόρφωση, με έναν στρατό ανομοιογενή στον οποίο έβλεπες ανθρώπους διαφορετικούς από εθνικότητα, εκπαίδευση και θρησκεία, κατάφερε να θέσει τα θεμέλια του σύγχρονου ελεύθερου Κράτους.
Ο Κολοκοτρώνης, σε αντίθεση με τον Αλέξανδρο, ήταν σε μεγάλη ηλικία όταν ξεκίνησε να δημιουργεί στρατό με σκοπό την απελευθέρωση του έθνους.
Ναι, έζησε από παιδί μέσα στις αντιξοότητες, γεγονός που είχε ενδυναμώσει το χαρακτήρα του. Αλλά και πάλι, στη δεκαετία της ζωής του που ξεκίνησε να οργανώνει στρατό, δεν είχε τη σωματική αντοχή, το σθένος και την ορμή της πρώτης νεότητας.
Ο Κολοκοτρώνης είχε ένα πιο αγνό, ανώτερο ιδανικό: το ύψιστο δώρο της ελευθερίας. Ο Μέγας Αλέξανδρος επέτρεψε στις κατακτήσεις να κυριαρχήσουν στο μυαλό του, αναδύοντας ένα άγριο θηρίο. Ο ίδιος απαιτούσε να λατρεύεται ως θεός, έχοντας πείσει τον εαυτό του ότι είναι ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς του κόσμου.
Και οι δύο είναι άνδρες που άφησαν το αποτύπωμά τους στην Ιστορία, ο πρώτος με επιρροή σε παγκόσμιο επίπεδο και ο δεύτερος με μία κληρονομιά πιο εγχώρια.
Ο Κολοκοτρώνης πάντα θα χαίρει του σεβασμού μου, διότι αγωνίστηκε απέναντι σε όλες τις αντιξοότητες, ιστορικές, βιολογικές, πολιτισμικές, κοινωνικές επειδή η καρδιά του χτυπούσε στο ρυθμό μίας λέξης ιερής η οποία καταξιώνει την ανθρώπινη ζωή: την ελευθερία.
Πηγή εικόνων
https://www.sansimera.gr/biographies/842
Μαρία Σκαμπαρδώνη