Του Αριστείδη Ρούνη*
Μια εισαγωγή
Σήμερα είναι η ημέρα που εορτάζει η Θεσσαλονίκη, όπως αναφέρουμε σε άρθρο μας, το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ
https://greekhumans.com/xronia-polla-sth-thessalonikh-2/
Είναι όμως και η ημέρα μνήμης του Αγίου Δημητρίου, του Μυροβλήτου.
Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 – 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.
Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο (σε αντιδιαστολή του λευκού αλόγου του Αγίου Γεωργίου) να πατά τον άπιστο Λυαίο.
Ο βίος του
Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.
Στη φυλακή μαζί του ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας ο οποίος θαμονωμαχούσε με τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία ζήτησε βοήθεια και συμβουλή από τον Δημήτριο. Ο Άγιος Δημήτριος του είπε, θα τον νικήσεις και να μην φοβάσαι και ο Νέστορας νίκησε το Λυαίο. Αυτό προκαλέσε την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, και ο Νέστορας και ο Δημήτριος. Οι συγγραφείς που έγραψαν για αυτόν μετά, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου έμεινε στον τόπο του μαρτυρίου, ο τάφος δε μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και ονομάστηκε του Μυροβλήτου.
Θαύματα
Ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου είναι και το εξής. Το 1823 μ.Χ. οι Τούρκοι που ήταν αμπαρωμένοι στην Ακρόπολη της Αθήνας ετοίμαζαν τα πυρομαχικά τους για να χτυπήσουν με τα κανόνια τους, τους Έλληνες που βρισκόντουσαν στον ναό του Αγίου Δημητρίου, μα ο Άγιος Δημήτριος έκανε το θαύμα του για να σωθούν οι Χριστιανοί και η πυρίτιδα έσκασε στα χέρια των Τούρκων καταστρέφοντας και τμήμα του μνημείου του Παρθενώνα. Για να θυμούνται αυτό το θαύμα, ο ναός λέγεται από τότε Άγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, από την λουμπάρδα δηλαδή το κανόνι των Τούρκων που καταστράφηκε.
Επίλογος
Καταλήγοντας, αξίζει να επισημανθεί ότι, ο Άγιος Δημήτριος, όπως και κάθε Άγιος συνέβαλε τα μέγιστα, ώστε να διαδοθεί ο Χριστιανισμός σε μια δύσκολη χρονική περίοδο για τη θρησκεία αυτή.
Ο Άγιος να έχει υπό την προστασία του κάθε Χριστιανό.
Το Ἀπολυτίκιον
Μέγαν εὕρατο ἐv τοῖς κιvδύvοις, σὲ ὑπέρμαχοv, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαῤῥύvας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Πηγές
https://www.vimaorthodoxias.gr/
https://www.saint.gr/2649/saint.aspx
Πηγή φωτογραφίας
https://www.vimaorthodoxias.gr/
*Βιογραφικό συντάκτη
https://greekhumans.com/general/