Σε συνέντευξη για το https://greekhumans.com/, ο τραγουδιστής Χριστόδουλος Πέτρου κλήθηκε να σχολιάσει θέματα που άπτονται της παραδοσιακής μουσικής.
Αγαπητέ Χριστόδουλε προτού προχωρήσουμε θα θέλαμε να σε γνωρίσουμε καλύτερα και φυσικά να συστηθείς στο αναγνωστικό μας κοινό! Από ποια περιοχή της Ελλάδας κατάγεσαι;
Ονομάζομαι Χριστόδουλος Πέτρου και κατάγομαι από ένα χωριό της Χαλκιδικής, ονομάζεται Αγία Παρασκευή και βρίσκεται στην χερσόνησο της Κασσάνδρας.
Ασχολείσαι με την ερμηνεία παραδοσιακού τραγουδιού, πως προέκυψε αυτή η ενασχόληση;
Από μικρό παιδί άκουγα πάντα τον παππού μου που τραγουδούσε, παλιός βιολιτζής με μεγάλη αγάπη για το τραγούδι και την μουσική. Έτσι μου πέρασε και σε μένα σιγά σιγά η αγάπη για την μουσική. Στα 10 μου άρχισα να ανεβαίνω στο ψαλτήρι στην εκκλησία του χωριού σαν πρακτικός χωρίς σπουδές στην βυζαντινή μουσική. Τα χρόνια περνούσαν και όπου είχε γλέντι παραδοσιακό ή ρεμπέτικο τραγουδούσα και κάποιες φορές με έβαζαν να λέω και τραγούδια. Στην τωρινή μου εικόνα ήρθα το 2022 όπου μαζί με ένα ουτίστα αρχίσαμε να παίζουμε σε λαϊκές. Μετά από λίγο καιρό σιγά σιγά είπα και στα παιδιά που είμαστε στο τωρινό σχήμα, να βγούμε στον δρόμο να παίξουμε και από τότε όλα πήραν τον δρόμο τους.
Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές σου;
Οι μουσικές μου επιρροές είναι κυρίως από την Χαλκιδική, τη Νικήσιανη και τις Σέρρες
Έχεις κάποιον παλαιότερο ή και σύγχρονο ερμηνευτή παραδοσιακών τραγουδιών ως πρότυπο;
Έχω πολλούς τον Παναγιώτη Λάλεζα, τον Βασίλη Σαλέα τον παλιό, την Νίτσα Τσίτρα, την Ξανθίππη Καραθανάση και άλλους.
Συχνά κυρίως παλαιότερα η παράδοση ταυτιζόταν με forklor στοιχεία, πόσο εύκολο είναι να επιλέξει ένας νέος να ασχοληθεί με αυτή;
Το φολκλόρ ήταν μια μόδα που παλαιότερα κυριαρχούσε σε χορευτικούς κύκλους. Ευτυχώς σήμερα κατ’ εμέ δεν έχει τόση απήχηση. Η αλήθεια είναι ότι το φολκλόρ δείχνει ποιο εντυπωσιακό, με έντονες κινήσεις, και χορογραφίες, αλλά χάνει την μαγεία του κάθε χορού και σκοπού. Το καλό είναι ότι οι σύγχρονοι νέοι, που είναι εμπεριστατωμένοι σε αυτό που κάνουν το αποβάλουν.

Ο Χριστόδουλος Πέτρου
“Ο κόσμος ρίχνει ξανά μια ματιά στις ρίζες τους.”
Τι σημαίνει για εσένα να ερμηνεύεις τραγούδια που η δημιουργία τους ανάγεται στα βάθη της Ελληνικής ιστορίας;
Ο λαός μας σώθηκε γιατί τραγούδησε. Η ιστορία του λαού μας είναι τα τραγούδια του. Τραγούδια στις χαρές, τραγούδια στις λύπες. Τραγούδια πριν τον πόλεμο, τραγούδια μετά τον πόλεμο. Όταν εμείς λέμε αυτά τα τραγούδια γινόμαστε ένα μέρος της ιστορίας μας, οπότε το βάρος είναι μεγάλο και ιερό.
Ποια η άποψη σου για το φαινόμενο ότι στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών επικρατεί μια σύγχυση ανάμεσα στην παραδοσιακή και την pop μουσική με αποτέλεσμα να προκύπτει ένα μουσικό υβρίδιο; Που πιστεύεις ότι οφείλεται;
Η παραδοσιακή μουσική έχει την μαγεία να σε φθάνει στα ύψη αλλά και στα τάρταρα. Όταν παίρνεις αυτήν την συνταγή, βάζεις την μετατροπή ενός σύγχρονου τραγουδιού, με άλλες μουσικές καταβολές. Συνήθως βγάζει ένα αποτέλεσμα που θα αρέσει η θα σε κάνει όταν την ακούς να νιώσεις κάτι. Εκεί πιστεύω είναι και η επιτυχία που δείχνει τα τελευταία χρόνια αυτό το υβρίδιο.
Πως θα όριζες εσύ την Παράδοση;
Παράδοση είναι αυτό που πήραμε από τους παλαιότερους και οφείλουμε να το δώσουμε στους νεότερους. Παράδοση είναι τα γλέντια μας, τα τραγούδια μας, οι θρησκευτικές και εθνικές γιορτές μας. Παράδοση είναι τα παραμύθια που μας έλεγε ο παππούς και η γιαγιά. Παράδοση είναι η κουζίνα μας και άλλα πολλά.
Πως βλέπεις την «στροφή» αρκετών κατά τα τελευταία έτη προς την αυθεντικότερη και βιωματικότερη μορφή της παράδοσης;
Τα τελευταία χρόνια η αλήθεια είναι ότι πλέον ζητάνε τα γλέντια όπως γινόταν στην αρχή του 20ου αιώνα και ποιο πίσω. Βλέπουμε ότι πλέον δεν θέλουν τα ντραμς τις ηλεκτρικές κιθάρες και τα μπουζούκια αλλά προτιμούν γκάιντες, ζουρνάδες, λύρες και άλλα πολλά. Ο κόσμος ρίχνει ξανά μια ματιά στις ρίζες τους. Τα όργανα που έπαιζαν και γράφτηκαν πάνω στις μελωδίες αυτές και σε αυτόν τον ψεύτικο ντουνιά ψάχνει να βρει κάτι το αληθινό.
Καθοριστικό ρόλο προς αυτή παίζουν μεταξύ άλλων και σχήματα όπως αυτό του οποίου είσαι μέλος, «του δρόμου τα παινέματα» https://www.facebook.com/profile.php?id=100088995124307. Μίλησε μας για αυτό, πως προέκυψε η συμμετοχή σου σε αυτό, ποιοι άλλοι είναι μέλη του;
Όπως ανέφερα και ποιο πάνω ξεκινήσαμε απλά να παίζουμε στον δρόμο με τον Βαγγέλη τον Μπαντή, τον Παναγιώτη τον Χατζίδη, τον Άγγελο τον Σίττα και κάποια άλλα παιδιά που αργότερα άλλαξαν οι δρόμοι μας. Ξεκινήσαμε σαν σχήμα δρόμου εξ ου και του δρόμου τα παινέματα. Παίζαμε σχεδόν καθημερινά μέχρι που σιγά σιγά αρχίσαμε να παίρνουμε δουλειές σε μαγαζιά σε συλλόγους και κάπου εκεί ήρθε να μπει στο σχήμα ο Χάρης ο Πορφυρίδης, ένας άνθρωπος που μας έδωσε τεχνική βελτίωση. Τώρα ανάλογα με τις δουλειές που πηγαίνουμε μπορεί να έχουμε κάποιες αλλαγές σε πρόσωπα, γιατί στην Ελλάδα είναι δύσκολο να είσαι μουσικός σε κύριο επάγγελμα…
Μελλοντικοί στόχοι, θα σας ακούσουμε κάπου στο προσεχές μέλλον;
Στόχοι είναι να γίνουμε καλύτεροι σαν μουσικοί, να γυρίσουμε πολλά μέρη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, να προσπαθήσουμε να βάλουμε την δικιά μας σφραγίδα στην παράδοση και ίσως να βγάλουμε και κάποιον δίσκο. Θα μας βρείτε 16 Φλεβάρη στην πατινάδα και στο γλέντι στην πλατεία νέας Ελβετίας στην Θεσσαλονίκη με τον σύλλογο Βάκχαι Θεσσαλονίκης και άλλους πολλούς. Την Τσικνοπέμπτη στον πολιτιστικό σύλλογο φίλοι της παράδοσης Θεσσαλονίκης. Καθαρά Δευτέρα στο Καρπενήσι και παρασκευή 7 Μαρτίου στο καφωδείο Ελληνικό στην Θεσσαλονίκη, 25 Μαρτίου στην Λαμία με τον πολιτιστικό σύλλογο Πήγασος Λαμίας.
Σας ευχαριστούμε θερμά για ακόμα μια φορά και ευχόμαστε καλή επιτυχία στη δραστηριότητα σας.
Για το GreekHumans
Αριστείδης Ρούνης, Ιδρυτής και αρχισυντάκτης
Δημήτρης Γούπος, συντάκτης και υπεύθυνος έντυπης έκδοσης