Η κα Νικολέττα Ρεπάνη, συγγραφέας, μιλάει με ιδιαίτερο σεβασμό στο https://greekhumans.com/
Διαβάστε παρακάτω, αναλυτικά τη συνέντευξη, που μας παραχώρησε, απαντώντας στις ερωτήσεις μας για το λογοτεχνικό είδος της νουβέλας και την εμπειρία της κατά την ενασχόληση της με τη δημιουργική γραφή.
Ξεκινώντας τη συνέντευξη
Μέσα από την παρούσα συνέντευξη της κας Ρεπάνη στο https://greekhumans.com/, γνωρίσαμε καλύτερα τη συγγραφέα.
Γεννήθηκε στο Μώλο Φθιώτιδας. Μεγάλωσε στην Αθήνα και την Ναύπακτο. Έχει πτυχίο νοσηλευτικής. Συμμετέχει από το 2016 σε ανθολογίες ποιημάτων και παραμυθιών.
Τα Βιβλία της είναι τα εξής:
«Δροσοσταλίδες της ψυχής μου», εκδόσεις Όστρια 2017
«Επίσημη αγαπημένη», εκδόσεις Αρναούτης 2017
«Επίσημη αγαπημένη -οι μεγάλες επιτυχίες της στιχουργού», αυτοέκδοση
«Το ημερολόγιο ενός ναυτικού», εκδόσεις Όστρια, 2021
Το 2017 το ποίημά της «Γυναίκα, Μάνα, Ουρανός» τιμήθηκε με το Γ’ Βραβείο Ποίησης στον ΣΤ’ Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης με ελεύθερο θέμα της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.
Το 2018 το ποίημά της «Ειρήνη» πήρε το Βραβείο Αντίμαχος στον Ζ΄Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.
Είναι μέλος της ΠΕΛ. Είναι επίσης μελος του Ομίλου για την Unesco Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδας, του ΛΙΝΟΥ και της παρέας των ποιητών της πόλης Περιστερίου).
Λογοτεχνικά είδη
Πρόδηλο είναι ότι όλα τα βιβλία είναι ένας θησαυρός. Ωστόσο, εσείς με ποιο είδος λογοτεχνίας επιλέξατε να ασχοληθείτε κυρίως και για ποιο λόγο; Ποιο είναι το αγαπημένο σας είδος;
Από παιδί έγραφα τις σκέψεις μου στο ημερολόγιο μου, που σιγά σιγά έγιναν ποιήματα, ελεύθερα, χωρίς ρίμα. Έχω εκδόσει ήδη μια ποιητική μου συλλογή «Οι δροσοσταλίδες της ψυχής μου» εκδόσεις Όστρια, 2017, στην οποία υπάρχουν και ποιήματα των εφηβικών μου χρόνων. Επειδή τα ποιήματα μου είναι περιγραφικά με όμορφες εικόνες, όπως λένε, μια φίλη μου πρότεινε να αφεθω στον πεζο λογο, οπως κι εκανα! Ξεκινησαν ετσι τα παραμυθια μου με πρωτο “το μικρο αστερι” που υπαρχει σε ανθολογιο των εκδοσεων Συμπαντικες διαδρομες,2015. Απο εκει κι επειτα, οταν αφεθω να γραψω, γραφονται μονα τους ο,τι γραφω. Δεν καλουπωνω τη σκεψη μου. Απλα αφηνομαι και ειναι συναρπαστικο καθε φορα το ταξιδι για να γραφτει το καθετι, παραμυθι, διηγημα και τωρα η νουβελα μου, το πρωτο μεγαλο μου πεζο.
Το καραβόσκαρο
Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον μας στο είδος της νουβέλας, θα θέλατε να μας δώσετε κάποια στοιχεία για αυτό το είδος; Πως ορίζεται αυτό;
Η αληθεια ειναι πως δεν εχω βρει να υπαρχει καθορισμενο οριο εκτασης αναμεσα στο διηγημα, την νουβελα και το μυθιστορημα. Νομιζω οτι η νουβελα ειναι λιγο πιο μεγαλη απο ενα παραμυθι και το μυθιστορημα μια μεγαλη νουβελα. Ισως η νουβελα να περιεχει εναν μεγαλο ερωτα και η ιστορια να εκτυλισσεται γυρω απο αυτον. Το δικο μου βιβλιο ομως ξεφευγει απο το ερωτικο. Περιεχει ιστορικα στοιχεια για την εποχη 1900-1930 αλλλα και πολλα στοιχεια μυθοπλασιας . Μη με ρωτησετε το γιατι; Χαραξαν μονες τους οι λεξεις την πορεια τους στο χαρτι..
Η γοργόνα
Καθώς είστε η συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο «Το ημερολόγιο ενός ναυτικού», η ερώτηση που αμέσως μας έρχεται στο νου είναι πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα να ξεδιπλώσετε την σκέψη σας, χρησιμοποιώντας το υγρό στοιχείο και ειδικότερα ένα ναυτικό;
Το εξώφυλλο ο πίνακας της εικαστικού Φωτεινής Παππά
Από παιδί αγαπώ την θάλασσα αφού μεγάλωσα σε ένα πανέμορφο ψαροχωρι, το Μοναστηρακι, λίγο εξω απο την Ναυπακτο. Ενας ψαρας οταν ημουν παιδι μου ειχε πει : Να την φοβάσαι παιδί μου την θάλασσα, να την σέβεσαι και να την αγαπάς! Είναι όμορφη, απέραντη αλλά κρύβει και πολλούς κινδύνους! Η αλήθεια είναι πως όταν ξεκίνησα να γράφω την “βάρκα” όπως το ονόμασα στην αρχή, ήθελα να θυμηθώ μια έκθεση που είχα γράψει στο Λύκειο για μία βάρκα στην ακρογιαλιά. Θα ήταν ένα απλό διήγημα. Μα ψάχνοντας για στοιχεία στο διαδίκτυο, “έπεσα” επάνω σε στοιχεία για το βιβλίο “1900 ” των συγγραφέων Στέφανου Μίλεση και Πλωτάρχη Π. Τριπόντικα ΠΝ που παρουσιάζει ένα μοναδικό ναυτικό εγχείρημα του 1900, που αφορά στον πρώτο διάπλου του Ατλαντικού Ωκεανού από Ελληνικό Πολεμικό πλοίο. Έτσι, άρχισα να γράφω το ημερολόγιο του ενός από τους διακόσιους δεκαπέντε ναυτικούς του 1900…! Επειδή φοβήθηκα το τι θα έγραφα σαν άντρας πλέον, εμπιστεύτηκα κάθε σελίδα που έγραφα στον εκλεκτό φίλο κύριο Κώστα Λιάκο για τυχόν διορθώσεις. Ήταν δίπλα μου στην γέννηση του πρώτου αυτού βιβλίου μου και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα για την μεγάλη υπομονή και στήριξή του!
Το όνομα “βάρκα” μου φάνηκε στην συνέχεια πολύ μικρό για μία τέτοια ιστορία, οπότε το μετονόμασα στο “ημερολόγιο ενός ναυτικού”. Άλλωστε, ο Νικολής σκέφτηκε «ένα καραβόσκαρο, ἔνα πλοίο μεγάλης χωρητικότητας, στέρεο, ἀνθεκτικό και ἰκανό να μεταφέρει μεγάλα φορτία ἐμπορικών εἰδών. Θα χρησιμοποιήσουν πεύκο ἀπό την Κέρκυρα. Το μέγεθός του θα εἴναι 20μ, με ἀντίστοιχο ἐκτόπισμα της τάξης των 500 τόνων».
Ζήτησα από την αγαπημένη εικαστικό μία άγκυρα να μου φτιάξει και τελικά έγινε ο πίνακας της “Η βάρκα” που μου άρεσε πολύ γιατί δείχνει “την ψυχή” του βιβλίου… Το απέραντο μπλε της θάλασσας και απομεινάρια μίας βάρκας στην ακρογιαλιά με ένα όνομα γραμμένο πάνω της…΄Άραγε ποιά θα μπορούσε να είναι η ιστορία της;;;;
Η γοργόνα Σθενώ στο Άστρος Κυνουρίας
Κλείνοντας, καθώς το έργο σας είναι ιδιαιτέρως ωραίο, θα θέλατε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας τον επόμενο στόχο σας;
Συνεχίζω να γράφω παραμύθια για μικρά και μεγάλα παιδιά. Έχω ξεκινήσει ένα μυθιστόρημα με στοιχεία αυτοβιογραφίας . Έχω ξεκινήσει επίσης και το βιβλίο για την ζωή και το έργο της μεγάλης στιχουργού μητέρας μου, της Ελένης Λιάκου. Σε λίγους μήνες θα γίνουν ιδιαίτερες παρουσιάσεις.
Ευχαριστούμε θερμά!
Για το GreekHumans,
Αριστείδης Ρούνης, ιδρυτής και αρχισυντάκτης