Του Δημήτρη Γούπου*
Πλησιάζουν Χριστούγεννα, στολισμοί παντού. Φωταγωγήσεις πλατειών και δρόμων, φωτάκια, “γιορτινά” τραγούδια, κάθε λογής στολισμοί στις πόλεις, κόκκινα σκουφάκια και κέρατα ταράνδων…
Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Κυβερνητικές οικονομικές παροχές, τελευταία ψώνια” σε σχεδόν μόνιμες “εκπτώσεις”, πλάνα “γιορτινών” εξορμήσεων και νυχτερινών εξόδων…
Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Ετήσια ρεπορτάζ αγοράς, ” ταινίες και φαντασμαγορικά show στην τηλεόραση…
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, μα που είναι τα Χριστούγεννα; Ωραία όλα αυτά αλλά δεν επαρκούν. Τι εστί τελικά Χριστούγεννα;
Α, να μια μικρή φάτνη καταχωνιασμένη σε κάποιο πάρκο, δίπλα από ογκώδη απορρίμματα και ξεχειλισμένους κάδους σκουπιδιών. Λίγο πιο πέρα κοιμάται κάποια άστεγος.
Κι αν η συγκεκριμένη περιγραφή μοιάζει μελαγχολική, καθόλου αυτή δεν είναι η πρόθεση της. Πρόκειται μόνο για μια απλή παρατήρηση του διαμορφωθέντος κλίματος στις πόλεις μας. Εικόνες γιορτής την οποία το πλήθος αγνοεί. Κι αν δεν την αγνοεί φαίνεται να τελεί υπό σύγχυση περί αυτής. Πολλοί συμμετέχουν στην γιορτή, πόσοι όμως από αυτούς γνωρίζουν για αυτή;
Άλλωστε και τα κατεξοχήν έθιμα και παραδόσεις αυτής, είναι σχεδόν εξαφανισμένα από τον δημόσιο βίο. Τα παραδοσιακά κάλαντα τείνουν να εκλείψουν, με όλο και λιγότερα παιδιά να βγαίνουν στους δρόμους χρόνο με τον χρόνο. Οι ευχές “καλά Χριστούγεννα”, “καλή Πρωτοχρονιά” κ.οκ. έχουν σχεδόν αντικατασταθεί από το “καλές γιορτές”, με μόνο το αόριστο “χρόνια πολλά” να εξακολουθεί να χρησιμοποιείται, καθώς και τις επίσης αόριστες και γενικές ευχές για “αγάπη”, “αισιοδοξία” κλπ.. Λίγοι είναι εκείνοι που θα πάνε στην Εκκλησία το ξημέρωμα της 25ης Δεκεμβρίου και ακόμα λιγότεροι εκείνοι που θα επιλέξουν, παρότι δεν είναι υποχρεωτικό ούτε επιβάλλεται, να νηστέψουν το προηγούμενο διάστημα για τους σωστούς λόγους, όπως αναδείχθηκε χαρακτηριστικά σε σχετικό ημών ρεπορτάζ για την νηστεία της Σαρακοστής, το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ
https://greekhumans.com/nhsteia-ti-dyskolo-pragma/
Όπως γίνεται αντιληπτό η “γιορτή” ομοιάζει πλέον αρκετά με την Αμερικανική Προτεσταντικού υποβάθρου “γιορτή των ευχαριστιών”. Ενταγμένη μέσα σε μια δυτικόφερτη καταναλωτική μανία, με τον άνθρωπο να επιδιώκει την “ατομική” του ευημερία, προσεχώς και “αναβάθμιση”, στο κυνήγι για ένα ευγονικού τύπου “καλό”.
Συνεπώς υποδηλώνεται μια απομάκρυνση της σημαντικού μέρους της κοινωνίας τα παραδοσιακά ήθη, τις αρχές και τις αξίες της Ελληνορθόδοξης Παράδοσης και μετατόπιση του σε πιο εφήμερα, μαζικά και καταναλωτικά ήθη. Αρωγοί σε αυτή την μετατόπιση οι φορείς της επίσημης Πολιτείας, που οφείλουν εκ του ρόλου τους να συμβάλλουν στην διατήρηση των παραδόσεων. Αντ’ αυτού συμβάλουν μάλλον προς μια κατεύθυνση αποδόμησης των παραδοσιακών αξιών, μέσω των “και(ε)νών” ιδεών που έχουν “εισβάλει” στην εκπαίδευση.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν φυσικό αποτέλεσμα μιας εκκοσμικεύμενης κοινωνίας, οδεύουσας με γοργά βήματα προς την παγκοσμιοποίηση και εμφανείς συγκριτιστικές τάσεις που μοιραία οδηγούν σε πανθρησκεία. Ωστόσο πάντοτε υπάρχουν και οι οι εξαιρέσεις στον γενικό κανόνα. Μεμονωμένα πρόσωπα οι κοινότητες προσώπων που αποτελούν φωτεινά παραδείγματα, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα και διασώζοντας ότι μπορεί να διασωθεί από τις παραδοσιακές αξίες. Ας τους εντοπίσουμε επιβραβεύοντας τους και βιώνοντας το παράδειγμα και την στάση ζωής τους. Ας νιώσουμε τα φετινά Χριστούγεννα το πραγματικό νόημα της γιορτής, γιορτάζοντας αυθεντικά κι όχι καταναλωτικά.
Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά!
Φωτογραφία: Δημήτρης Γούπος
Βιογραφικό συντάκτη
* https://greekhumans.com/o-dimitris-goupos-syntaktis-sto-greekhumans/